Jozef Israëls (1824 – 1911) was een van de belangrijkste Nederlandse schilders van de 19e eeuw en een vooraanstaand lid van de Haagse School, een groep kunstenaars die bekend stond om hun realistische en vaak melancholische weergave van het Nederlandse landschap en het dagelijks leven.

Een verhaal uit zijn verleden

Israëls werd in 1824 geboren in Groningen, in een Joodse familie. Zijn ouders hoopten dat hij rabbijn zou worden, maar Jozef had al vroeg meer belangstelling voor tekenen en schilderen. Hij kreeg les aan de tekenacademie in Groningen en ging later naar Amsterdam, waar hij studeerde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten.

In het begin schilderde Israëls vooral historische en romantische onderwerpen, geïnspireerd door de grote Europese meesters. Maar zijn stijl en thema’s veranderden ingrijpend nadat hij in 1855 ernstig ziek werd tijdens een verblijf in Zandvoort. Terwijl hij herstelde, begon hij vissers en hun gezinnen te observeren en vast te leggen. Deze ervaring leidde tot een omslag in zijn werk: hij ging zich richten op het alledaagse leven van gewone mensen, vaak met een gevoel van zwaarte en ontroering.

Zijn tekeningen en schilderijen tonen vissersvrouwen die wachten op hun mannen, kinderen die spelen op het strand, of gezinnen die rouwen. Door zijn gevoelige stijl kreeg hij al snel de bijnaam “de Rembrandt van de Haagse School”.

Tekeningen

Israëls maakte naast schilderijen ook veel tekeningen en etsen. Daarmee kon hij heel direct emoties en scènes uit het dagelijks leven vastleggen. Vooral zijn studies van mensen – vissers, boeren, moeders met kinderen – werden geroemd om hun levendigheid en eerlijkheid.

Belang en nalatenschap

Israëls leefde tot 1911 en werd internationaal erkend; zijn werk werd in heel Europa en zelfs in de VS geëxposeerd. Zijn zoon, Isaac Israëls, werd eveneens een bekend schilder, maar dan in een meer impressionistische stijl.

Heeft u vragen ? mail ons dan even, mail naar info@kunsthandelbriljant.nl

Deze tekening zit in de hoge prijsklasse: